آیه 70
"أَ لَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ یَعْلَمُ مَا فىِ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ إِنَّ ذَالِکَ فىِ کِتَابٍ إِنَّ ذَالِکَ عَلىَ اللَّهِ یَسِیرٌ" (70)
آیا ندانستهاى که خدا آنچه را در آسمان و زمین است مىداند؟! (چرا) که اینها در کتابى /ثبت/ است براستى که این /امور/ بر خدا آسان است. (70)
"کتب":کتب (بر وزن فلس) و کتاب و کتابة یعنى نوشتن
"یسر":آسانى /یسیر: آسان.
تفسیر :
این آیه تعلیل علم خدا است به آنچه مىکنند، و معنایش این است: آنچه کفار مىکنند بعضى از حوادث است که در زمین و آسمان جریان مىیابد، و خدا تمامى حوادث و موجودات زمین و آسمان را مىداند پس او به کردههاى شما کفار نیز آگاه است.
این جمله (تَعْلَمْ) خطاب به پیامبر است. یعنى یا محمّد (ص) اگر آن افرادى که در آیات قبل گفته شد نمىفهمند، یا نمىخواهند بفهمند خدا به کلیه آنچه در آسمانها و زمین است علم و آگاهى دارد تو یقینا دانسته و مىدانى که خدا از هر نظر از آنچه در آسمانها و زمین که کفار هم جزء آنها مىباشند آگاه است، و چون آگاه است پس در صورتى که کافران ایمان نیاورند.
آنچه در این آیه مىخوانیم براى پیامبر خدا تسلیت و دلدارى، و براى کفار یک نوع تهدید است از جمله تفاوتهائى که بین خالق و مخلوق مىباشد، همین است که علم خداوند به اشیاء، نظیر ذات مقدسش غیر محدود، و علم انسان محدود مىباشد.
" إِنَّ ذلِکَ فِی کِتابٍ" «ذلک» اوّل اشاره است به «ما» یعنى ما فى السماء و الارض در کتاب بخصوصى ثبت است، این جمله تأکید جمله سابق است مطالب قبلى را تاکید مىکند، و مىفرماید: آنچه را خدا مىداند همه در کتابى ثبت است، نه نسخهاش گم مىشود، نه او فراموش مىکند و نه دچار اشتباه مىگردد.
پس کردههاى ایشان همانطور که بوده تا روزى که خدا حکم کند محفوظ مىماند. و جمله" إِنَّ ذلِکَ عَلَى اللَّهِ یَسِیرٌ" معنایش این است که ثبت و نگهدارى آنچه مىداند در کتابى محفوظ براى او آسان است.
کتاب علم بى پایان خداوند، کتاب عالم هستى و جهان علت و معلول، جهانى که چیزى در آن گم نمىشود و نابود نمىگردد، بلکه همواره تغییر صورت مىدهد حتى امواج صداى ضعیفى که از حلقوم انسانى در هزاران سال قبل بر خاسته به کلى نابود نشده است، و همواره در این فضا وجود دارد این یک کتاب بسیار دقیق و جامع است که همه چیز در آن ضبط شده است.
و به تعبیر دیگر همه اینها در" لوح محفوظ"، لوح علم الهى ثبت است، و همه این موجودات با تمام خصوصیات و جزئیات نزد او حاضرند.
و لذا در آخرین جمله مىفرماید:" این بر خداوند آسان است" چرا که همگى موجودات با تمام خصوصیاتشان نزد او حضور دارند .
نظیر: إِنَّ ذلِکَ فِی کِتابٍ است آیه: ... وَ ما یَعْزُبُ عَنْ رَبِّکَ مِنْ مِثْقالِ ذَرَّةٍ فِی الْأَرْضِ وَ لا فِی السَّماءِ وَ لا أَصْغَرَ مِنْ "ذلِکَ وَ لا أَکْبَرَ إِلَّا فِی کِتابٍ مُبِینٍ[1] "، آیه مورد تفسیر خطاب به رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله و یا به هر مخاطب است.
کردارها آثارى به ثبت مىرسانند که در صفحههاى گوناگون محو نمىشود و جز اصحاب علم و دانش نمىتوانند آنها را بخوانند ... هر چه علم پیشرفت ژرف نگرى و پرداختن دقیق به شناخت آثارى که این ظواهر و عوارض را بر جاى مىگذارد بیشتر مىشود. برجستهترین مثال این امر بیمارى است که آثارى بر تمام اندامها مىگذارد، بر جریان گردش خون انسان و ...
نکته ها:
1)علم خداوند نسبت به تمام هستى یکسان است.
2)علم خداوند در کتابى ثبت است. (یا اعمالى که شما انجام مىدهید که در دو آیه قبل به آن اشاره شد، در کتاب ثبت است)
3)احاطهى علمى خداوند بر همهى امور و ثبت آن در کتابى مخصوص، براى او آسان است.
فَقال اَمیرَالمُومنینَ عَلیه السَلام:
"فَتبَارکَ اللهُ الَذی لا یَبلُغُهُ بَعدَ الهِمَم و لا یَنالُهُ حَدسَ الظَنَّ ،اَلاَوُّلُ الَذی لا غایَة لَه مَنتَهی و لا اخِرَ لَهُ فَیَنقَضی[2]"
برتر از هر چیز خداوندی است که همت های تلند او را درک نکرده وزیرکی های هوشمندان به او نمی رسد،اولی اوست که پایانی برای او نیست تا به نهایت رسد ونه آخری است که او را تمام شود.
1 (یونس/61)
2 نهج البلاغه , خطبه 93, بند 1و2